Op Bali wordt veel gedaan om het toeristen zoveel mogelijk naar hun zin te maken en vooral om daar veel geld aan te verdienen. Voordat ik naar Bali toe ging, had ik hier al wat dingen over gehoord. Er was een ding in het bijzonder wat mij enorm aan het denken zette. Ik las over diverse acties waarbij er getracht werd een viertal dolfijnen een beter leven te verschaffen dan zij momenteel hebben. Zij slijten hun dagen in een veel te klein en gechloreerd zwembad. Het is bizar hoe mensen het in hun hoofd halen om dieren zo te mishandelen. In de artikelen lees ik hoe slecht de omstandigheden zijn voor deze beestjes. Ze raken blind, ze zijn gedesoriënteerd en ze zijn doodongelukkig.
Ik krijg ineens de kans om dit met eigen ogen te aanschouwen. Wie weet kan ik op de een of andere manier nog een bijdrage er aan leveren dat zij een beter leven krijgen. Eenmaal ter plaatse staat mij het huilen veel nader dan het lachen. Het is nog veel erger dan wat er in de artikelen stond die ik gelezen heb. De ogen kleuren vaal wit; een teken van beginnende blindheid. Schrammen tekenen hun huid doordat zij zich bewegen in een veel te klein bassin waardoor ze langs de kanten en bodem schuren. Ze kunnen de sonar die zij normaal gesproken inzetten om hun locatie te bepalen, niet inzetten en raken daardoor gedesoriënteerd. De vinnen zijn beschadigd. Maar dan zie ik iets wat nog veel erger is... Ze hebben de tanden van de dolfijnen getrokken om ervoor te zorgen dat de toeristen "beschermd" worden indien de dolfijnen agressief worden... Bedenk dan eens dat dolfijnen niet onder narcose gebracht kunnen worden aangezien altijd een hersenhelft actief blijft. De pijn die deze arme beestjes hebben moeten doorstaan om vertier voor betalende toeristen te verzorgen, het doet me verdriet. En dan te bedenken... ze ruiken en horen hun natuurlijke thuis op enkele meters bij ze vandaan. Het bassin staat letterlijk aan het strand.
De tranen staan in mijn ogen en wanneer ik terug naar huis rijd, stromen ze over mijn wangen. Nooit meer zul je mij vinden in een dierentuin, dolfinarium of iets waar dieren gebruikt worden voor het vertier van de mens. Gedrogeerde tijgers knuffelen, hell no... Olifantje rijden, geen haar op mijn hoofd die er aan denkt. Ik ben voorgoed genezen.
Een paar dagen later zie ik ineens twee dolfijnen terwijl ik op mijn board ronddobber tussen de golven. Ik voel me gezegend dat ik ze hier mag zien. Diep van binnen, hoop ik dat ieder die ook maar overweegt om dolfijnen te willen zien in dat kleine zwembadje, beseft dat het ook anders kan.
Als je op Bali bent, ga dan alsjeblieft niet naar de Wake
Geen opmerkingen:
Een reactie posten