zaterdag 30 maart 2013

Mijn eerste "surfstapjes"

"Our whole universe was in a hot dense state, 
Then nearly fourteen billion years ago expansion started. Wait... 
The Earth began to cool, 
The autotrophs began to drool, 
Neanderthals developed tools, We built a wall (we built the pyramids), 
Math, science, history, unraveling the mysteries, 
That all started with the big bang!" 

30 Maart 2013 - Om 8 uur word ik wakker van mijn vaste ochtendeuntje; de themesong van "The big bang theory". Vandaag is de eerste dag van de rest van mijn leven. Een dag die heel veel voor me zal veranderen, al besef ik dat nu nog niet zo heel erg goed. Een gezonde vorm van zenuwen gaat door m´n lijf. Vandaag heb ik m’n eerste surfles! 

Gister sneeuwde het nog en de temperatuur kwam niet hoger dan 3 graden. Dat zou vandaag niet anders zijn.
"Kou zit tussen je oren..."
Nadat ik m’n katjes en mezelf voorzien heb van ontbijt, zoek ik m’n spullen bij elkaar waaronder mijn pas gekochte bikini. Ja je leest het goed, kans op sneeuw buiten en een bikini inpakken om te gaan surfen…

Tijdens een tussenstop richting Zandvoort gaat mijn telefoon. Er staan eigenlijk te weinig golven. De teleurstelling is erg groot… maar, zegt de betreffende surfleraar, dat als ik wil, dat ik toch die kant op kan komen en dan kijken we wel even hoe het zal gaan.
Opgelucht dat het toch door zal gaan stap ik een kwartiertje later weer in de auto om verder te rijden naar het strand. Eenmaal daar word ik eerst de verkeerde kant opgestuurd door een behulpzame frikadel etende meneer om vervolgens Zandvoort binnen te rijden Ik bel ik mijn surfleraar om te vragen waar ik moet zijn en het blijkt dat ik er al aan voorbij gereden ben. 

Ik draai de sleutel van het contact om en dan is het stil. Mijn hartslag versnelt en ik ben nerveus. Zodra ik uitstap roept de visboer een stukje verderop naar me dat ik de auto maar even moet verplaatsen naar een van zijn parkeerplaatsen zodat ik gratis kan parkeren (op voorwaarde dat ik wel het water in ga!). Ik verzet de auto en nadat ik de visboer heb bedankt loop ik de strandopgang af. Mijn surfleraar, Lars, staat me al op te wachten. Wat een warm welkom. De surfschool zit bij een leuke strandtent: Rapa Nui. Het ziet er allemaal erg gemoedelijk uit en ik zie mezelf hier al in de zomer op het terras zitten na een surfles. 

Bijlkbaar ben ik de enige voor deze les. Wat een luxe, dat wordt een privéles!
Na een snelle kennismaking en een heerlijk glas koffie krijg ik de theorie van het surfen uitgelegd. De theorie gaat over de soorten golven, het breken van de golven, de stromingen etcetera. Heerlijk hoe passievol mijn surfleraar daarover vertelt. Het kan niet anders dan dat dit een onwijs leuke les zal worden.
Na de theorie is het dan toch echt tijd om de kou in te gaan. Ik krijg een wetsuit aangereikt, een paar handschoenen, schoentjes en een cap. Lars wijst me de kleedkamer waar een heerlijk warm straalkacheltje is neergezet. Zo snel mogelijk probeer ik me in het wetsuit te wurmen en dan bedenk ik me dat ik mijn bril nog op heb. Zonder spiegel probeer ik m'n lenzen in te doen. Dat is even een uitdaging op zich. Snel trek ik dan de schoentjes aan en ga ik weer naar buiten waar Lars al klaarstaat met 2 surfplanken van 3 meter. Oei… die dingen zijn best groot! 
Na nog een korte uitleg over de opbouw van een surfboard moet ik zelf aan de slag. We leggen de surfboards in het zand en Lars laat me zien hoe ik moet paddelen en opspringen om een golf te kunnen pakken. Voeten ver genoeg uit elkaar, blik vooruit en je knieën iets gebogen. Linkervoet voor…  Ik probeer het een paar keer na te doen en ik sta nu al te wankelen wanneer ik opspring. Dat wordt nog wat zo in het water... Ik neem me voor dat ik dit thuis ga oefenen.

Lopend naar de rand van het water besef ik pas echt hoe groot die surfplank eigenlijk is. M´n armen zijn te kort om de plank gekanteld aan een zijde van me te dragen, dus moet ik de plank maar op m´n hoofd leggen. Daar lopen we dan. Mensen kijken ons aan alsof we gek zijn. Vlak voor het water laat Lars nog even zien hoe de leash vastgemaakt hoort te worden aan m´n enkel en dan gaat het toch echt gebeuren… De eerste stapjes in de zee richting de eerste golven die ik zou gaan proberen te berijden. Lars laat zijn surfboard nog op het strand liggen zodat hij mij kan helpen met het eerste begin. Het gevoel van het water om me heen voelde bevrijdend. Elke stap verder richting de branding en elke stap verder naar buiten is een stukje nieuwe vrijheid.

De anderhalf uur daarna bestaan uit het uitzoeken van een goede golf, proberen op te staan en een golf meepakken en vooral weer heel veel van het surfboard af vallen, terugpaddelen. Wat geniet ik hiervan. Er wordt veel gelachen, gezellig gekletst om vervolgens weer proberen het surfen onder de knie te krijgen. Ondertussen laat het weer haar vele gezichten zien: zon, sneeuw, bewolking, wind en hagel. Erg bijzonder! 

Op een gegeven moment stelt Lars voor dat ik misschien beter kan proberen om met m´n andere been voor te surfen. Dat gaat toch al iets soepeler. Uiteindelijk lukt het me zelfs om één keer echt te staan op m´n board en ben ik nog meer gedreven om thuis te gaan oefenen om het opspringen en gaan staan te leren! Na een uurtje of 2 in het water begint de vermoeidheid toch wel toe te slaan. Eigenlijk wil ik het water nog niet uit, want wat is dit leuk! Helaas is de les toch echt bijna voorbij. We proberen nog een paar schuimgolfjes richting het strand mee te pakken en eenmaal op het droge voel ik me intens gelukkig. We maken de leaches vast aan het board en lopen terug naar Rapa Nui.

Helaas is de geiser stuk gevroren waardoor er geen warme douche is na het surfen. Het scheelt dat ik de kou ook nog niet echt voel en het is lekker warm in de kleedruimte dankzij het kacheltje. 

Zodra ik eenmaal binnenzit bij Rapa Nui begin ik eigenlijk pas te merken dat ik het echt koud heb. De warme chocolademelk komt dan ook als geroepen! Er komt ineens nog een jongeman bij zitten die ook een surfles geboekt heeft, maar daar was blijkbaar wat miscommunicatie.
Uiteindelijk heeft Lars een andere surfleraar (Ook Lars) bereid gevonden om die les te geven zodat behalve ik die dag nog iemand zijn vuurdoop voor het surfen kan ondergaan. We zitten nog een tijdje gezellig en drinken wat tot we van tafel wisselen aangezien ik het nog steeds erg koud heb. Daar staat een lekker kacheltje en met nog een warme chocolademelk warm ik uiteindelijk nog even goed op.

Op een gegeven moment komt de surfleraar van Sven binnen en kan hij aan zijn les beginnen. Ik klets nog gezellig wat met Lars die met onwijs veel passie vertelt over hoe hij begonnen is met het surfen. Geweldig om hem te horen praten hierover en het bevestigt voor mij alleen maar meer dat ik de juiste keuze heb gemaakt om hiermee te beginnen. 
Lars tipt me nog dat ik in plaats van naar Fuerte Ventura, de bestemming die ik uit had gezocht voor m´n surfvakantie, misschien beter mee naar Frankrijk kan gaan eind September of in Oktober. De keuze is dan snel gemaakt: Ik ga naar Frankrijk op vakantie!

Helaas is het nu toch echt tijd om naar huis te gaan. Ik geef Lars nog even een lift tot aan waar zijn auto staat en daarna vervolg ik mijn reis terug naar Biddinghuizen. Een glimlach van oor tot oor, lekker meezingend met de muziek en een zonnetje in mijn gezicht. De rit naar huis verloopt dan ook gemoedelijk en snel. Eenmaal de polder weer inrijdend komen mij een paar sneeuwbuien tegemoet. Bizar eigenlijk. Al helemaal als ik dan weer terugdenk aan het feit dat ik een paar uur geleden nog in de Noordzee lag.
´s Avonds wanneer ik weer in m´n bed lig voel ik me gelukkig, moe, voldaan maar eigenlijk ook helemaal klaarwakker. Ik voel een soort adrenaline door me heen vloeien en tegelijk protesteerden mijn spieren bij elke beweging. 

Die nacht slaap ik erg weinig. De volgende dag voel ik spieren die ik lang niet meer heb gevoeld en op allerlei plaatsen zijn blauwe plekken verschenen. Echter, wanneer iemand mij zou vragen of ik weer mee zou gaan naar zee om nog een dagje te gaan surfen, dan zeg ik direct: “Ja!" Over 2 weken ga ik dan ook weer naar zee voor mijn tweede les.

Mijn nieuwe passie is geboren. Ik voel me weer thuis daar waar ik hoor: In het water!