Ik leef, dus ik zwem - Zwemmen voor de stichting ALS

's Morgens wanneer ik wakker word, hoef ik me geen zorgen te maken of mijn lijf wel zal meewerken met wat ik wil doen die dag. Ik hoef me geen zorgen te maken over hoe lang ik nog heb, hoe lang mijn spieren nog mee willen werken en ervoor zorgen dat mijn longen me voorzien van zuurstof. Ik mag me dus een gelukkig mens noemen.

De diagnose ALS staat helaas nog evenredig aan een zekere dood binnen vijf jaar. Je hele leven wordt op zijn kop gezet en je weet vanaf dan, dat je binnen korte tijd steeds meer beperkt zal worden in je dagelijkse bezigheden. Het lijkt me verschrikkelijk en ik weet niet hoe ik daar zelf mee om zou kunnen gaan. Ik kan het me niet voorstellen dat ik ooit zou moeten stoppen met surfen en zwemmen. De twee dingen die zorgen voor ultieme ontspanning, de twee dingen die mij intens gelukkig maken. 

Ik zou willen dat ik een genezing kon aandragen voor deze slopende ziekte, maar helaas, ik ben geen arts. Het enige wat ik kan doen is een steentje bijdragen in de vorm van een donatie wat ten goede komt aan onderzoek, maar dan wel op een manier waar ik achter sta. 

Zondag 7 september zwem ik daarom mee aan de Amsterdam City Swim. Daar zal ik samen met vele anderen een parcours van 2014 meter afleggen. De donaties die binnenkomen dankzij deze zwemtocht, komen ten goede aan Stichting ALS.

Deze stichting heeft als hoofddoelstellingen:

-Bevorderen van wetenschappelijk onderzoek naar de oorzaak van en mogelijkheden ter voorkoming, genezing en toekomstige behandeling van ALS.
-Bieden van een communicatie platform voor ALS patiënten, naasten, nabestaanden en omgeving (lotgenoten contact).
-Verbeteren van levenskwaliteit en zorg voor ALS patiënten.
-Het zo effectief mogelijk inzetten van het beschikbaar geld voor wetenschappelijk onderzoek.

Het bedrijf waar ik werk, TravelBird heeft twee teams genereus gesponsord door de inschrijfkosten te betalen. Buiten deze gift, moet elke zwemmer nog zelf een persoonlijk sponsordoel behalen van €400,-

Middels deze blogbijdrage vraag ik jullie om een donatie via mijn persoonlijke sponsorpagina:

Donatielink Hanne Keijzer (Klik op de link om naar de website te komen)

Of knip en plak de volgende link in een webbrowser:

http://www.amsterdamcityswim.nl/nl/donations/add/travelbird-1/1241/hanne-keijzer

Alvast onwijs bedankt!

Keahana - turning point - een nieuwe liefde

Soms is er een keerpunt in je leven wat alles op zijn kop zet en je complete mind set veranderd. Dat was voor mij de dag dat ik ging surfen. Sindsdien draait het leven voor mij om genieten, surfen en datgene wat gelukkig maakt.

Ik deel graag datgene met anderen wat ik in overvloed heb, of datgene wat ik missen kan. De reactie van anderen, daar kan ik dan zo van genieten, maar soms... soms vervul ik een verlangen van mezelf.

 "You can't buy happiness, but this comes pretty darn close..." 

Als een klein kind in een snoepwinkel, zo voelde ik me toen mijn ogen langs de diverse surfboards gleden toen ik een voet over de drempel zette van de Noordzee Boardstore. Eenmaal binnen werden diverse boards getoond nadat ik verteld had wat ik zocht. Het ene board nog gaver dan het andere, maar er was er eentje waarbij ik een enorm geluksgevoel ervoer op het moment dat ik hem in mijn handen hield... Je zou het het verliefdheid kunnen noemen.

Nog een paar boards werden me getoond, maar toch kwamen we weer terug bij dit board. Heel erg lang hoefde ik er dan ook niet meer over na te denken en binnen een paar minuten waren ook de tailpad, leash en boardbag uitgezocht.

Het board kon ik nog niet gelijk meenemen aangezien er een kleine ding inzat, maar dat zou direct nog gerepareerd worden. Dit leek Emma en mij een uitgelezen kans om even naar F.A.S.T. te rijden voor een drankje. Blijkbaar was daar op dat moment net een festivalletje aan de gang. De sfeer relaxed en aangezien het zonnetje lekker scheen besloten we lekker een warme chocolademelk te drinken buiten en te genieten van het uitzicht om ons heen.

Terug in de Noordzee Boardstore stond mijn board klaar, gerepareerd en met de tailpad erop geplakt. Ik stond daar te glunderen. Enorm happy met mijn nieuwe boardje. Voordat we de winkel weer uitliepen meende een van de eigenaren dat er nog iets leuks bij m'n boardje gedaan moest worden. De ander liep even met m'n boardje naar achter en kwam terug: "Ik heb wat leuks gevonden." Toen verscheen er een man met een ontbloot bovenlijf. Dat was geen verkeerd uitzicht! Daar bovenop kreeg ik nog een echte Noordzee Boardstore-zonnebril.

Na een gezellig praatje verlieten we dan toch de store en na een korte tussenstop om mijn board te showen reden we terug naar het altijd fijne Haarlem.

De volgende ochtend spring ik vroeg mijn bed uit om mijn board te voorzien van een laagje wax en dan moet toch helaas het strikje wat op de nose zit er vanaf gehaald worden. Ik glimlach even en met mijn hoofd lig ik al tussen de golven.

Eenmaal in het water voel ik me weer als een absolute beginner, maar met een enorme grijns van oor tot oor. Deze surfsessie bestaat uit blauwe luchten afgewisseld met gitzwarte wolken waaruit striemende regen tevoorschijn komt, nagenoeg windstil tot enorme windstoten, van gemoedelijke golfjes tot ineens heerlijk hoge bakken en vooral veel blije gezichten in het water. Het is enorm wennen op dit boardje en ik krijg maar weinig golven te pakken, maar aan het einde van de sessie heb ik er toch een paar down the line kunnen glijden. Intens gelukkig verlaat ik het water.




Shaper: Abezat
Type: Keahana - Fish
Afmetingen: 6'0 x 20 x 2 5/8
Werknaam: Keahana (Betekenis: turning point)

Een verfrissend briesje door mijn gedachten

De afgelopen twee weken zijn als een roes aan me voorbij gegaan. Twee weken lang datgene doen waar ik gelukkig van word... anderen gelukkig maken.

In de afgelopen twee maanden heb ik veel nagedacht. Ik kreeg te horen
dat ik harder moest worden, dat ik er maar mee moest leren leven dat de wereld hard is en dat ik maar veranderen moest. Mensen die twijfelen aan mijn kunnen, die uitspreken of ik wel geschikt ben voor het businesswereldje.

Ik liet bepaalde situaties veel te diep onder mijn huid gaan en het vergiftigde me. Ik dreef af van degene die ik ben. Degene die altijd wil zorgen voor anderen. Degene die altijd een stapje verder zet dan noodzakelijk. Degene die op zijn tijd emotioneel kan worden van mooie dingen en onbegrensde liefde in zich draagt. Degene die keer op keer op haar bek gaat door beschadigd te worden in het vertrouwen, maar de volgende keer weer precies zo zou handelen.

Ik ben degene die alle energie ergens in stopt die er maar in me zit en soms zichzelf even voorbij loopt. Toch vind ik vaak de juiste balans en krijg ik alle energie onbegrensd terug door het geluk van anderen te zien, door te ervaren wat het bij anderen teweeg brengt wat ik doe, door kleine dingen die mij erop wijzen dat wat ik doe gewaardeerd wordt. Dit kan liggen in een knuffel, in een glimlach of een paar fijne woorden. Mijn ontspanning vind ik tussen de golven. De plek waar alleen het hier en nu telt, de plek waar mensen zijn met een enorme glimlach op hun gezicht en andere dingen alleen een bijzaak zijn. Of het is juist de plek waar ik even alleen ben en heel dicht bij mezelf kan komen.

In de afgelopen 2 weken ben ik erop gewezen dat het niet nodig is om te veranderen, dat ik zo moet zijn en blijven zoals ik ben. Degene die er gelukkig van wordt om anderen gelukkig te maken.

Ik heb besloten ook op het werk niet harder te worden. Ik ga het op mijn manier doen. Dan ben ik misschien maar zacht, maar ik blijf bij mezelf.

Ik geniet weer, ik ben terug en de zon schijnt!

PS: de mensen die mij dit inzicht hebben gegeven, die weten wel wie dit zijn. Onwijs bedankt hiervoor! Ik waardeer jullie enorm!