Zodra de deur open gaat, komt de vertrouwde geur me tegemoet. Vroeger was dit het standaard parfum wat me omhulde. Eau de chloor. Gelijk voelt het weer vertrouwd en klopt het. Dit is de enige logische plek waar ik op dit tijdstip zou moeten en kunnen zijn.
Het is zes uur 's morgens en over een kwartier begint de zwemtraining. Deels stap ik in een nieuwe wereld, het is immers een nieuwe zwemvereniging, maar grotendeels is elke stap weer een stap dichter bij hetgeen mij gelukkig maakt en naar het oude vertrouwde.
Zwemmen was altijd mijn grootste passie, was... Tegenwoordig heeft surfen de belangrijkste plaats in mijn leven ingenomen. Toch voel ik bij elke nieuwe slag die ik maak dat ik dit toch wel heel erg gemist heb. Elke nieuwe insteek van mijn hand geeft me een hernieuwde boost en elke doorhaal geeft me een grotere glimlach. Na elk keerpunt lijk ik even te zweven in het hemelse blauwe.
Wanneer ik na anderhalf uur het water weer uitklim voelen m'n spieren vermoeid, ben ik rozig en kan ik niet anders zeggen dan: "Ik ben weer thuis."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten