Lichtelijk tipsy zie ik alle lampjes vanuit de tram aan me voorbij schieten. Om me heen hoor ik allerlei exotische talen. Mensen lachend, kijkend op plattegronden en vragend waar halte "Damned square" is...: "Twee haltes terug meneer. Het volgende station is Amsterdam centraal."
Toch bijzonder eigenlijk dat niemand dezelfde stad op dezelfde manier waarneemt.
Ik probeer me te verwonderen over wat ik zie en ineens voel ik me als een soort toerist in de stad die ik bijna dagelijks bezoek.
Ik kijk glimlach naar de mensen die me aankijken. Tijd lijkt even niet te bestaan.
Wanneer ik in de hal van het centrale station in Amsterdam sta, heb ik ineens het gevoel in een soort van bubbel te staan. De mensen om me heen lijken me in sneltreinvaart te passeren in allerlei richtingen. De gezichten van de mensen geblurred.
Het is tijd om de trein naar m'n nieuwe thuisstad Haarlem te pakken en ik laat de stad die ik even met andere ogen zag, achter me...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten