Terwijl de trein door het nederlandse landschap raast en de luchten veranderen van strak blauw naar grauw en bewolkt, begint het besef nu toch echt te komen. Aan het einde van de middag zit ik samen met Emma in een vliegtuig van Transavia richting het Portugese Faro.
Een week lang golven pakken, genieten van de iets prettigere weersomstandigheden dan in Nederland, surfen op blote voetjes en een nieuw land toevoegen aan het lijstje van landen waar ik geweest ben.
Nog nooit heb ik zo een sterk verlangen gehad naar een nieuwe reis dan na mijn laatste vakantie. Een typisch gevalletje van "Fernweh". Dit gevoel heb ik voorheen nooit zo sterk ervaren, maar sinds het er is, blader ik meer dan ooit door reisgidsen, surfboeken en alles wat maar een kleine openbaring geeft over verre, surfbare oorden. Ok, toegegeven, Portugal is niet heel erg ver en exotisch, maar om er even een week tussenuit te kunnen en datgene te doen wat mij gelukkig maakt, is nu even meer dan prima.
"It has been a long year
and we don't like rainy days.
It's time to go on a holiday.
We pay our taxes
and the man lets us go away.
Time to go, time to gooooooo!"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten