Waar ik zo enorm naartoe leefde is als een roes voorbij gaan, als een natural high. Nooit had ik kunnen dromen dat een sprong in het diepe me zoveel moois zou brengen. Ik heb geweldige mensen ontmoet en nieuwe vrienden leren kennen. Tijd bestond er niet, alleen het genieten van het hier en nu was aan de orde van de dag. Wat er in deze vakantie is gebeurd, is eigenlijk maar moeilijk samen te vatten in woorden, maar elke keer weer wanneer ik eraan terug denk, zit ik weer met een enorme grijns op mijn gezicht en verlang ik terug naar die tijd die ik daar heb gehad.
Dit alles begon op de dag dat ik werd verenigd met mijn passie. Na mijn eerste surfles zat ik met mijn surfleraar binnen op te warmen met een een glas warme chocolademelk. Ik had hem verteld over mijn vakantieplannen. Door zijn enthousiasme werden die vakantieplannen acuut omgezet in andere plannen... Frankrijk zou mijn reisbestemming worden. 2 weken met een groep onbekenden in een prachtige villa doorbrengen aan zee.
De avond voor vertrek kwam het echte besef pas echt dat ik vanaf die nacht ondergedompeld zou worden in een, voor mij, compleet nieuwe ervaring. Eerlijk gezegd werd ik er lichtelijk nerveus door en het inpakken van m'n tas werd daardoor uiteindelijk een karwei van meerdere uren (inclusief het zoeken van een andere tas aangezien de rits van de eerste het begaf 's nachts om 1 uur...).
Een uur later ben ik al vertrokken richting het vliegveld waar m'n moeder me heeft afgezet zodat ik zeker op tijd zou zijn... dat was ik dan ook! (Een uur of 4 voor het vliegtuig zou vertrekken). Uiteraard was er nog niemand en was er niet veel anders te doen dan ergens op een paar stoeltjes neerploffen en proberen wat slaap te pakken die ik die nacht nog niet had gehad.
Dankzij een wifi-verbinding, e-mailtjes en mobiele telefoons vind ik tegen een uur of 4 eindelijk een van de mensen die dezelfde bestemming geboekt heeft. Vanaf het eerste ogenblik aan was het onwijs gezellig en samen zaten we te gissen wie er nog meer met ons in dezelfde villa zouden zitten. Vlak voor vertrek vonden we de anderen pas. Dit waren ze dus, de mensen met wie ik de eerste week van mijn vakantie zou gaan delen. Stuk voor stuk sympathiek.
Eenmaal geland in Biaritz krijgen we een warm onthaal van Lars voordat we ons verdelen over een Defender (genaamd Olly) en een busje, om naar Moliets-et-Maa te rijden. Het landschap waar we doorheen rijden ademt een en al vakantie. De rit erheen is ontspannen en ik kan niet wachten tot we die middag nog het water in gaan voor een surfje.
De villa waar we stoppen is niet anders dan geweldig te noemen. Gezellig, ruim, meerdere slaapkamers plus badkamers en een heerlijk zwembad in de tuin die aan het terras grenst. Terwijl ieder een kamer zoekt wordt er beneden gezorgd voor een welkomstdrankje.
Na een welkomstwoordje en het idee achter deze vakantie gehoord te hebben (niets moet, alles mag), gaan we zo gauw mogelijk richting het strand waar ons een heerlijk zonnetje toelacht en de golven prachtig binnen komen rollen. We krijgen wat uitleg over de surf hier in Frankrijk en theorie over het surfen in het algemeen voordat we het water in gaan.
Na een paar uur surfen gaan we moe maar zeer voldaan met een enorme glimlach op onze gezichten terug naar de villa.
De ochtenden stonden in het teken van vroege surfjes bij het aanbreken van de dag, heerlijke ontbijtjes, yoga, warming ups in de tuin en op het strand (kreeftentikkertje...), nog meer surfjes en wakker worden aan het strand.
's Middags werd er nog meer gesurft, gerelaxed bij het zwembad, bezochten we het wereldkampioenschap surfen, lagen we aan het strand, gingen we naar het outlet centre voor surfers, hielden we een wijnproeverij en werden er bijzondere plannen gesmeed.
De avonden zijn net als de dagen onvergetelijk. Onder het genot van een wijntje of een biertje en een heerlijke maaltijd die klaargemaakt wordt door chef Annie, lachen we wat af. De gesprekken zijn niet na te vertellen; je had erbij moeten zijn. De vibes zijn onwijs relaxed en ik krijg steeds meer het gevoel dat ik hier eigenlijk nooit meer weg zou willen gaan.
De late avonden en nachten werden gevuld met poolen, feestjes, fijne gesprekken, nachtelijke zwempartijen, skinny dipping, spelletjes, bananengevechten, dansjes, nog meer wijntjes/biertjes, geflirt, weinig slaap, vlinders, films in de openlucht of binnen, diepzinnige gesprekken, stappen in San-Seb en nog veel meer gekkigheid.
Na de eerste week moest ik helaas afscheid nemen van de lieve mensen die weer naar huis zouden gaan. Man... wat voelde dat als een enorme kater en tranen kwamen die dag dan ook regelmatig opwellen. Een mengeling van de gedachte dat ik deze mensen zou moeten gaan missen. Van geluk, vreugde en dankbaarheid voor alle fijne dingen die ik met hen heb mogen delen. Van het tekort aan slaap en het beroerd voelen van lichtelijke koorts, keelpijn en hoofdpijn. Ik had geen moment van deze week willen missen! Na een afscheid met vele knuffels, nog een traan hier en daar en een hoop gezwaai werd het tijd om de villa op te ruimen en schoon te maken zodat de volgende groep in een schoon stulpje ondergebracht kon worden.
Na een paar uurtjes in m'n bed doorgebracht te hebben hoor ik stemmen beneden. Ik voel me nog steeds beroerd en een lichtelijke angst komt in me op... Wordt deze week wel net zo leuk als de vorige? Zijn de mensen met zo leuk als degenen die nu onderweg naar huis zijn? Ik kleed me gauw aan en ga op weg naar beneden waar ik me probeer voor te stellen. Dit is nog een hele uitdaging aangezien ik mijn stem volledig kwijt ben. De blikken in de ogen van de nieuwe mensen was onvergetelijk. "Wat is er in hemelsnaam gebeurd in die eerste week...?".
Mijn angst was totaal ongegrond. Ook de tweede week was heerlijk. De weken waren totaal verschillend en dat was misschien maar goed ook. Na een wilde, totaal gekke ongeremde eerste week, was de tweede week heerlijk mellow en relaxed.
Deze vakantie bevatte een enorme dosis gekkigheid die niet te omvatten is in een verhaal. De volgende steekwoorden (in willekeurige volgorde) zullen voor een aantal mensen zorgen voor een enorme grijns:
Surfen-Hamsteren-Pool crash-Snapped board-Intieme momenten en Sexwax-Kokos-Bruisballen-Flirttip: Tosti's, thee en sex...-Zeewier-Zeesterren-Stofzuiger-Kreeftentikkertje-Weesduitsers-Softtops met helium-Team kastanje-Appel&Ui-Dat is van voor jouw tijd-Kampvuur-Zonsondergang-Surfana filmconcepten...-Voorstelrondjes-Zon-Zee-Strand-Hossegor-San Seb-Shotjes-Poolboys-Longboarden-Duitsers op fietsen-Mexicaanse avond-Bananengevecht-
De herinneringen die mij aan deze vakantie het eerste weer te boven komen zijn de heerlijke surfjes, de geweldige (nachtelijke) gesprekken, de liefde en warmte van alle mensen, Tobi (en nee, niet die Duitser!), intense blikken (of juist de blikken die vermeden werden), het geknuffel, vriendschap, 's morgens vroeg het alarm wat af gaat van de Defender en de hilarische rit wanneer ik samen met Toine brood voor het ontbijt wil gaan halen en het feit dat ik eindelijk het gevoel had weer mezelf te zijn geweest na jaren waarin ik daarin geremd werd.
Tijdens de twee weken werden we enorm goed verzorgd en leefden we als goden in Frankrijk. De crew zorgde voor alles wat we maar wensen konden. De surflessen werden verzorgd door geweldige surfleraren en leraressen, we werden op de gevoelige plaat gelegd door een fotograaf, er werden uitstapjes geregeld door de gastheer en gastvrouw, we werden verwend met de meest heerlijke maaltijden die werden klaargemaakt door een geweldige kok, de pijnlijke spieren werden verzacht door de handen van een masseuse, we hadden yogasessies, er werden filmavonden verzorgd en nog veel meer. De vakantie had niet beter verzorgd kunnen zijn dan wat zij met zijn allen voor elkaar hebben gekregen.
Na de tweede week viel het afscheid van alles wat we achter moesten laten dan ook echt zwaar. De mooie omgeving, de fijne mensen, de relaxte sfeer en de fijne golven. Bij de villa namen we afscheid van de geweldige crew waarna we naar het vliegveld vertrokken. Vlak voordat we door de douane heen gingen kregen we nog allemaal een ferme knuffel van Lars.
Bij de douane ontstond nog een ietwat gênant moment... neem maar van mij aan dat surfwax in aluminiumfolie verpakt ervoor zorgt dat je hele tas ondersteboven gekeerd wordt...
Na een rustige vlucht terug brak het moment aan dat ieder langzaam aan weer zijn eigen weg zou gaan. Uiteindelijk bleef ik op het station in Rotterdam nog achter met een lieve vriend waarmee ik nog een kopje koffie ben gaan drinken. Het voelde voor ons onwerkelijk dat deze vakantie nu toch echt voorbij was. Met een enorme glimlach en een gelukzalig gevoel lieten we alle mooie momenten nog eens passeren tot het moment aangebroken was dat we echt afscheid moesten nemen... In de trein naar huis lees ik het briefje wat ik gekregen heb en er stromen een paar warme tranen langs mijn wangen. Ik ben intens gelukkig.
Een paar dagen later zit ik nog steeds met een enorme glimlach op mijn gezicht en heb ik het gevoel de hele wereld aan te kunnen. Ik ben intens gelukkig en ik weet dat ik in de toekomst nog veel meer van dit soort fijne momenten zal mee gaan maken. In het diepe springen brengt je veel bijzonderheden en zorgt ervoor dat je wereld verruimd wordt. Samen met diegene waarmee ik nachtenlange gesprekken heb gevoerd, besluiten we dat dit het "Surfana Effect" is.
Lieve mensen met wie ik heb dit mogen delen; Ik heb jullie in mijn hart gesloten en ik ben jullie voor eeuwig dankbaar voor alle fijne momenten die ik met jullie heb mogen delen. Ik ben dankbaar voor jullie warmte, de fijne knuffels en gesprekken. Voor de onvergetelijke dagen en nachten. Nooit zal ik dit vergeten en ik hoop jullie allemaal in de toekomst weer te mogen ontmoeten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten