Smaken verschillen

Ik zit een heerlijk verse mango te schillen waarop m'n vader zegt: "Mango's smaken helemaal niet naar mango. Mango-thee wel!" Hier gaat toch echt iets mis... Het zet me aan het denken. 

Dan herinner ik me de eerste keer dat ik vrienden zelfgemaakte vanillesaus (met echte vanille) voorschotelde. "Hmm, lekker waar smaakt dit naar?" "Horen die zwarte puntjes er in te zitten?"

Kennen we eigenlijk de echte smaken nog van de producten die we consumeren? De volgende dag maakt een rondje door de supermarkt het vraagteken bij deze vraag alleen nog maar groter. Ik lees de achterzijde van een aantal verpakkingen. In vanillevla zit geen vanille. Diverse theesoorten met een fruitnaam bevatten niet eens de soorten fruit die op de verpakking zijn aangeduid, of in zo een kleine concentratie dat je eigenlijk niet eens meer kan spreken van thee met appel/mango/framboos/kers/etcetera. Diverse snoepjes bevatten voornamelijk een heleboel verschillende smaakstoffen en chemische toevoegingen. Net zoals frisdranken die al lang niet meer smaken naar het originele product wat het van oudsher was. 

Datzelfde rondje door de supermarkt geeft me nog meer inzichten. Voorverpakt vlees en vis is niet eens meer definieerbaar van welk dier- of vissoort het afkomstig is en welk deel hiervan. Alleen het etiketje geeft in kleine letters weer wat er achter het stukje plastic schuilgaat. Is het te confronterend? Willen we nog wel weten wat we consumeren? 

Dan loop ik langs de afdeling met kruiden en specerijen waar mijn oog valt op een handig molentje met  4-seizoenen peper. Wat was daar ook alweer mee? Tijdens mijn laatste vakantie vertelde iemand dat het hier gaat om gedroogde peper, gefermenteerde peper, onrijpe peper en een besje wat eigenlijk helemaal geen peper is. Die 4 seizoenen zijn dus alleen een mooi idee, maar verre van de realiteit. 

De laatste stop van mijn rondje door de supermarkt is de groenten- en fruitafdeling. Wat is er toch een enorme keuze! Van exotische vruchten uit verweggistan tot groenten die nu eigenlijk helemaal niet verkrijgbaar zouden moeten zijn. Van voorgesneden worteltjes tot kant-en-klare stamppotten. Hé, gemakt dient de mens toch?

Eenmaal bij de kassa ben ik zo diep in gedachten dat ik niet in de gaten heb dat de helft van de boodschappen op mijn lijstje nog netjes in de schappen staan.

Wanneer ik weer thuis ben zie ik wat er allemaal mist en ik denk nog eens aan mijn rondje door de supermarkt. Dan besluit ik dat ik voortaan wanneer ik de boodschappen doe, dat ik voor pure smaken wil gaan en ik herschrijf mijn lijstje.