"Kuuroord surfer's paradise"

Ik sluit mijn ogen terwijl het warme water het zout van mijn lijf spoelt. Ik ben kapot en toch bruis ik van de energie. De surfsessie van vandaag had iets magisch en als ik er aan terugdenk verschijnt er weer een grijns van oor tot oor op mijn gezicht.

Het is nog donker wanneer mijn wekker gaat, zondagochtend 6 uur. Doordeweeks heb ik er best wel wat moeite mee om dan mijn bed uit te komen. Vandaag is dat helemaal geen probleem. Al tandenpoetsend check ik of ik echt alles heb ingepakt, waarna ik zo snel mogelijk wat kleding bij elkaar raap en de trap naar beneden afstorm. M'n board staat al in de woonkamer, klaar om in de auto gelegd te worden.

Zodra ik alles in de auto heb gelegd zie ik dat ik nog een kwartiertje heb voordat ik moet vertrekken zodat ik op tijd in Haarlem ben. Precies genoeg tijd voor een ontbijtje en om te cuncluderen dat er in het lokale sufferdje geen noemenswaardig nieuws te vinden is.

Ik draai de sleutel om in het contact en direct begint de radio te spelen. Dit is niet wat ik op de vroege ochtend wil horen, liever eigenlijk helemaal nooit... De 3-J's galmen vanuit mijn speakers. Snel kies ik uit mijn cd-map een lekker energieke cd van NoFX waar ik tot aan Haarlem fijn kan meebleren. Het is maar goed dat er niemand bij me in de auto zit...

Good vibes voor we het water ingaan
(v.l.n.r.: Anouk, Emma & Mark)

In Haarlem heb ik afgesproken met Emma en Mark zodat we samen naar Wijk aan Zee kunnen gaan. Na een korte stop bij hen thuis leggen we het surfboard van Emma bij mij in de auto en vertrekken zij en ik richting Wijkiki. Mark zullen we daar weer zien. Aangezien ik Emma de cd van NoFx niet aan wil doen, verwissel ik deze voor een exemplaar van The Black Keys. Na een gezellig ritje arriveren we bij de parkeerplaats vlakbij het strand. Daar treffen we Anouk die ook gezellig mee gaat voor een surfje. Het kost even wat innerlijke overtuiging om de warme kleren voor een (nog) koud wetsuit te wisselen maar zodra die aan is kunnen we niet meer wachten op de golven die binnen komen rollen. Ik heb een soort vlinders in m'n buik en verheug me er onwijs op om zo weer uit te kunnen paddelen.

Mark en zijn harem
Vooraan: Rechts: Emma, Links: Mark
Achteraan: Rechts Anouk, Links: Ik

De zee is vrij rommelig, desondanks voel ik me helemaal gelukkig bij de aanblik hiervan. Ik kan eindelijk het water weer in! De scene die zich voor ons afspeelt krijgt nog een bijzonder tintje door de volmaakte regenboog die onze surfspot omlijst. Snel maken we onze leasches vast en lopen het water in. Mark paddeld gelijk uit en ik blijf nog even voorin met Emma en Anouk.

Zodra ik besloten heb om Mark te volgen ga ik op m'n board liggen en begin ik te paddlen. Daar komt het eerste golfje dat beslist over me heen zal gaan... BRAINFREEZE! Ik besluit dat ik volgende week toch echt een cap ga halen voor de volgende surfsessie. De tweede golf spoelt over me heen. Die voelde toch al iets minder koud. Bij de volgende golf moet ik er toch echt aan geloven en een turtle roll maken zodat ik niet weer teruggespoeld word richting het srand. Ik begin aan de kou te wennen en de kou waar ik me op in had gesteld valt me heel erg mee. Snel ga ik weer op mijn board liggen en paddle met krachtige slagen verder. Weer een golf en ik rol me weer onder m'n board. Zodra ik weer verder kan paddlen krijg ik Mark in het vizier en ik paddle zijn kant op. Eenmaal in de line-up dijn ik lekker een beetje mee op de binnenkomende golven. Even op adem komen en moed verzamelen voor wat er zo op mij af zal komen. Ik zie hoe Mark een aantal mooie pogingen doet en een prachtige golf weet te pakken en dan is het mijn beurt. Ik begin te paddlen. Helaas zie ik dat de golf naar rechts zal breken, ik ga liever naar links. Toch paddle ik door en op het moment dat ik op wil staan glijdt mijn rechterhand van het board en glijd ik liggend van bovenaf schuin naar beneden. Jeetje... dat was toch best wel hoog! Pas onderaan de golf kon ik een tweede poging tot een pop up starten en voor de golf uit kon ik nog een kort ritje maken. Tijd om weer terug naar de line up te paddlen. Dit keer wacht ik minder lang. Ik begin te paddlen, steeds sneller tot ik voel dat er voldoende kracht zit in het voortbewegende water. Ik spring op en dan glijd ik langs de wand van de golf. M'n hart gaat als een razende tekeer. Ik probeer naar voren te kijken en zodra ik onderaan de golf ben maak ik een bochtje zodat ik voor de golf uit een fijn ritje kan maken. Wanneer ik bijna weer stil lig laat ik me achterover in het water vallen. Wauw... is dit net echt gelukt? Ik ga op m'n board zitten en wacht even tot er nog een golfje aan komt die me naar het strand brengt. M'n kaken beginnen te verkrampen van de enorme grijns op mijn gezicht.

Wanneer ik op het strand sta zie ik dat ook Mark deze kant op komt en ik wacht even op hem. Samen lopen we naar Emma en Anouk die ook zichtbaar genieten van de surfsessie. Het zonnetje laat zich zelfs nog even zien. We paddlen nog een keer uit voor nog een paar geweldige golven en voor we het goed en wel beseffen liggen we ruim 3 uur in het water. Tijd om even op te warmen bij "Aloha". 

Emma en Anouk besluiten om alvast lekker te gaan douchen en aankleden terwijl Mark en ik, met uitzicht op onze boards en gekleed in surfponcho en badjas, alvast wat gaan drinken en wat te eten bestellen. Onder het genot van surfer's smoothies, pizza en een burger zitten we stoked na te babbelen over de surfsessie van net. Na een tijdje komen Emma en Anouk ons weer helemaal fris en fruitig vergezellen. Ze hadden lekker warm gedouched en dat bleek nog een heel avontuur op zich... Blijkbaar gaat het licht tijdens het douchen op een gegeven moment uit en dan zijn er twee opties: 

-Optie 1: Douchen in het donker

-Optie 2: Deur naar buiten open (koud!) en weer dicht doen.

Na een hoop gezelligheid besluiten Mark en ik om nog eens het water in te gaan. De wind is echter al behoorlijk op komen zetten en de Noordzee begint steeds meer te veranderen in een choppy klotsbkak. De golven en stroming gaan steeds meer naar rechts richting de strekdam. Het uitpaddlen voelt een stuk zwaarder en de kou valt nu toch wel een beetje tegen. Uiteindelijk zijn we toch nog bijna een uur in het water geweest en hebben we een paar golven kunnen pakken. Voor mij is het op een gegeven moment wel echt overduidelijk dat ik terug moet naar het strand. Mijn armen protesteren en ik krijg het echt koud. Ik probeer nog een golf te pakken naar het strand en kan nog een kort ritje maken. Op het strand wacht ik tot ook Mark het water uitkomt en samen lopen we terug naar "Aloha". 

"Kuuroord Surfer's Paradise" a.k.a. Aloha
Rechts: Mark, Links: Ik. 

Wanneer we onze boards wegleggen komt Emma, onwijs lief, met onze surfponcho en badjas naar buiten. Wat voelt dat fijn om wat over m'n wetsuit aan te trekken en gauw gaan we naar binnen. De blikken van de mensen die binnen zitten zijn onbetaalbaar wanneer ze ons zo binnen zien komen. De grijns van hen werkt aanstekelijk en ik kan niet anders dan teruglachen. 

Tijd voor warme chocolademelk, reisplannen maken en de surfsessie nog eens herbeleven. 

Ondanks de warmte binnen blijf ik het koud houden en wanneer ik besluit om te gaan douchen en aankleden ben ik maar wat dankbaar dat ik van Anouk twee euromunten kan lenen voor een warme douche.

Wanneer ik mijn ogen weer open merk ik dat het licht uit gegaan is. Ik besluit dat ik lekker onder het warme water blijf staan tot de douchetijd afgelopen is en ik sluit mijn ogen weer. Nog even denk ik terug aan die paar golven die me die onwijze kick gaven tot de douche met een luide klap uitgaat...