Een magische avond - Will and the People @ Caprera

Er zijn maar een paar bands, die op de een of andere manier een paar noten kunnen omtoveren in iets magisch. Will and the People is een van deze bands.

Wanneer de poorten open gaan, komt het publiek langzaam in beweging, gemoedelijk. Het publiek gemêleerd; Van jong tot oud, zowel mannen als vrouwen. Zodra onze tickets gescand zijn krijgen we de toegang tot een prachtig pad wat omhoog loopt. Het doet me denken aan een bosrijk bergpaadje wat ik jaren geleden eens bewandeld heb. Zodra we aan het einde van het paadje komen, doemt er onder ons een prachtig amfitheater op. Dit is dus Caprera....

We zoeken een plekje in het midden van het midden en kijken om ons heen hoe de andere plaatsen gevuld raken. Voor ons ligt het podium, gescheiden van het publiek door een kleine waterpartij. De setting voor dit concert is al bijzonder en het maakt ons nog nieuwsgieriger naar wat er komen gaat.

Op het podium verschijnt een jonge man met een gitaar en begint te spelen. Zijn stem zorgt voor kippenvel en hij krijgt het publiek stil. Terwijl hij speelt voelen we zachtjes hoe een paar regendruppels onze huis beroeren. Zouden we nu dan toch echt een zomers buitje krijgen?

Vlak na het prachtige voorprogramma verschijnt de band waarvoor we naar dit bijzondere amfitheater gekomen zijn. Will and the People beginnen met een akoestische setting. Ze maken gebruik van slechts een microfoon en een paar instrumenten. De liedjes die ze spelen zijn afwisselend van het nieuwe album of van een van hun eerdere albums. Steeds weer krijgen ze het voor elkaar om het publiek te betoveren.

Het is heerlijk hoe vrij de mannen over het podium bewegen en hoe puur hun muziek is. Stuk voor stuk enorm getalenteerd en muzikaal. Na de akoestische setting gaan ze over op een versterkte set. Af en toe krijgen we een klein regenbuitje over ons heen. Ik hou ervan. De lucht wordt gezuiverd en er hangt daarna een bijzondere energetische atmosfeer. Bewust ga ik niet op zoek naar iets om onder te schuilen en ik ervaar heel intens hoe de regendruppels mijn huid beroeren.

Tussen de liedjes door vragen de bandleden gekscherend of er niet misschien iemand is die een duik wil nemen in de waterpartij die voor het podium ligt. Er wordt zowaar gehoor aan gegeven. Heerlijk om te zien hoe vrij het publiek is en hoe onwijs iedereen van de muziek en de sfeer geniet.

Aan al het mooie komt een eind, maar de herinneringen blijven... Nadat Will and the People een heerlijk lang concert gespeeld hebben nemen ze afscheid van het publiek waarna ze binnen 2 minuten toch weer op het podium staan.

Tijdens de toegift gaan ze weer over in akoestische setting waarin ze ervoor zorgen dat de tranen over mijn wangen lopen... Ze spelen het nummer "Where is my mind". Het is zo onwijs mooi en stiekem wens ik dat dit lied nooit meer stopt.

Na nog een paar nummers waarbij het publiek losgaat, meezingt en -danst is het concert dan toch echt afgelopen. Met een glimlach op ons gezicht laten we het amfitheater achter ons en fietsen we terug naar Haarlem.