Het water spat op in mijn gezicht terwijl een traan over mijn wang rolt. Het voelt goed om ze even te laten gaan, maar ik ben blij dat niemand ze kan herkennen als tranen.
Moe, leeg en met het laatste restje energie ben ik het water in gegaan. Ik wil de laatste golven van deze vakantie proberen af te glijden. De golven zijn bijna perfect, maar voor mij moeilijk om te pakken. Ze zijn hoog, komen in prachtige lijnen binnen en zo nu en dan zit er zelfs een lefthand cadeautje tussen.
Deze sessie zijn er maar weinig golven voor mij, het maakt niet uit. Ik geniet intens. Niet alleen van de golven die ikzelf weet te pakken, maar vooral van het geluk wat ik van andere gezichten af kan lezen.
Steeds weer wanneer ik duck divend onder een golf vandaan kom, ontstaat er dankzij de sea spray een klein regenboogje voor me. Een heldere en kleurrijke aura. Het is prachtig en even staan mijn gedachten stil als ik ze zie.
Tijdens dit surfje krijg ik nog wat tips van Toine, ik probeer ze toe te passen, maar m'n lijf wil eigenlijk niet meer. Hij zorgt ervoor dat ik op de goede plek ga zitten wachten op een golf die voor mij zal zijn, in de drukte vlakbij de line up. Eigenlijk de plek waar ik niet tussen wilde gaan liggen omdat ik dacht anderen daar in de weg te liggen. Toine pakt een golf en daar zit ik dan, alleen tussen een groep voor mij onbeke surfers. Alleen maar mannen. Dan ineens komt mijn moment. Hiervoor braken de golven allemaal naar rechts, deze was anders, deze is voor mij. Hij breekt naar rechts. Hoe ik de golf weet te pakken verdient geen schoonheidsprijs, maar ik geniet intens.
Nog een keer paddle ik naar achter en dan komen de tranen. Morgen ben ik hier niet meer. Morgen laat ik dit achter me voor een onbekende tijdsduur. Morgen laat ik mijn hart achter in Moliets-et-Maa.
Toine paddled ineens weer naast me. Ik spoel mijn gezicht af met het zoute water om mij heen en dan is het tijd voor de pogingen voor de laatste golf.
Het zand kruipt tussen mijn tenen door wanneer we het strand weer oplopen. Mijn lijf is moe en mijn hoofd is leeg. Vanaf de duin kijken we samen nog even naar de Franse perfecties die binnen komen rollen in de vorm van miljoenen liters water die verplaatst worden door een immense kracht. Een kracht die ervoor zorgt dat ik kan doen waar ik gelukkig van word...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten