maandag 12 mei 2014

Bloedfanatiek

Noem het koppig of dwaas, noem het idioot of ondoordacht. Altijd wanneer iemand uitspreekt dat hij of zij twijfelt aan een door mij gesteld doel, dan word ik bloedfanatiek. Ik wil het niet waar hebben dat een doel wat ik stel onhaalbaar is. Ik wil niet dat iemand twijfelt aan hetgeen in denk te kunnen en ik wil dan maar wat graag bewijzen dat ik het zal redden.

Ik rits mijn sporttas open zodat ik mijn zwemspullen er uit kan halen en kan laten drogen. Ik ben nog geen 10 minuten thuis en de volgende training staat al voor me vast. Morgenvroeg om 7 uur lig ik weer in het zwembad. De geplande meters zitten al in mijn hoofd en het doel van deze training des te meer: slag afmaken, benen activeren, meters maken.

De komende zomer staan er voor mezelf een aantal belangrijke dingen op het programma.

1. Ik wil beter leren surfen.
2. Ik wil weer een aantal keren de 10 km in een openwater wedstrijd zwemmen.
3. Ik wil de Amsterdam City Swim om en nabij de 30 minuten finishen.
4. Ik wil 21 km aan 1 stuk kunnen hardlopen.

In gedachten ga ik de rest van mijn week door, mijn hoofd kolkt. Langzaamaan trekt de kou in m'n lijf en worden mijn spieren stijf van de training net in het buitenbad. Wanneer ik onder de douche stap en het hete water over mijn hoofd stroomt, komt de stroom aan gedachten tot een rustpunt. Het wordt al warmer. Ik ontspan en ik word helder en zie een lichtpuntje.

Ik wil het halen. Ik kan het halen. Ik zal het halen.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten