Langzaam aan voelen m'n tenen weer alsof er leven in zit en beginnen mijn voeten weer wat kleur te krijgen. Al douchend spoel ik mijn wetsuit, schoentjes en handschoenen uit en ondertussen treuzel ik. Het warme water doet me goed, ik wil er nog lang niet onderuit. Even sluit ik even mijn ogen en laat het warme water over mijn hoofd glijden.
De eerste surfsessie van 2015... Ik kijk terug op een sessie die ik nog niet eerder heb gehad. Eentje waarbij ik geen enkele golf heb weten te pakken... het kan me stiekem echter vrij weinig schelen. Ik heb er intens van genoten om tussen de hoge golven te liggen en de regen in mijn gezicht te voelen.
Een paar keer heb ik geprobeerd een golf te pakken. Het lukte me niet. De enige golf waarbij ik net stond en naar beneden wilde suizen werd me afgenomen doordat er op me werd ingedropt. Ik schrok en weg was mijn evenwicht. Jammer, maar helaas.
Toch heb ik vandaag een aantal fijne dingen uit deze sessie kunnen halen. Ik zal niet opgeven. Het duurde verdraaid lang voordat ik eindelijk naar achteren was gepaddled. Ik had het gevoel geen meter meer vooruit te komen en steeds wanneer ik dacht dat ik er bijna was, kwam er weer een setje golven aan wat me weer een paar meter terug naar het strand stuurde... "One step forward, two steps back" Een stukje van een songtekst van de Heideroosjes bleef door mijn hoofd galmen, maar ik wilde het niet waar hebben. Uiteindelijk lag ik daar waar ik moest zijn.
Toen Klaas en ik elkaar eindelijk achterin weer hadden gevonden, kwam hij met een aantal fijne tips. Ik heb met de tips wat gespeeld met de golven en wie weet kan ik ze de volgende keer wel toepassen. Op een gegeven moment was ik Klaas kwijt. Ik bleef om me heen kijken en paddlede de richting op waar ik hem verwachtte. Tussendoor probeerde ik nog een paar keer of moeder natuur me goed gezind was. No waves today voor mij. Terwijl ik weer verder paddlede en zoekend om me heen keek, kwam er een medesurfer naar me toe die me vroeg of ik iemand zocht... ja inderdaad. Hij wist me te vertellen dat Klaas het water uit was gegaan aangezien zijn leash gesnapt was. Vandaar dat ik hem niet meer zag. Verkleumd besloot ik toen ook maar het water uit te gaan en richting het strand te paddlen. Met dank aan een flinke schuimlaag stond ik binnen no time aan het strand waar ik al gauw Klaas ook weer tegen kwam.
Ik open mijn ogen weer en zet dan toch de douche maar uit. Ik ben rozig en kijk er naar uit om lekker op de bank te kruipen en verder op te warmen onder de dekens. Nog voordat ik de bank heb bereikt zit ik al te kijken wat de voorspellingen voor morgen zijn... Het bloed kruipt waar het niet gaan kan en ik kijk uit naar de volgende sessie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten