Close, but no sigar. No morning surf today

Met onze wetsuits al aan en duffe hoofdjes rijden we naar onze vertrouwde surfspot. Het is nog vroeg en de parkeerplaats helemaal leeg. De koude wind verrast ons wanneer we uit de auto stappen. Koukleumend checken we van bovenaf de golven van Beliche. Het valt tegen... Jammer maar helaas. Dit wordt geen dawn patrol. We rijden verkleumd, nog steeds in onze wetsuits richting een supermarkt om een ontbijtje te halen. We krijgen wat vreemde blikken om onze outfits, maar daar hebben we niet echt oog voor. We willen ontbijt scoren!

Thuis kleden we gauw om en zetten het ontbijtje klaar in het zonnetje. Wouter verteld ons dat Joe en Tanischa er rond een uurtje of 1 zullen zijn en het plan is dan ook om met zijn allen een surfje te pakken.

De tijd ertussenin doden we met een bezoekje aan een lokale potterie, oftewel een enorme winkel met gigantisch veel porselein. Het ene bordje nog lelijker dan het andere. Onze missie wordt het zoeken naar de meest foute asbak voor Wouter. Na ons te verbazen over alle lelijkheid, vinden we de perfecte asbak en kunnen we gerust huiswaarts keren.

Daar treffen we Tanischa, Joe en Wouter lekker op het terras in het zonnetje aan. We chillen even met z'n vijven in het zonnetje en maken ons dan klaar voor een surfje.

Eerst rijden we naar onze vertrouwde spot, maar daar rijden we al gauw weer vandaan. Op naar Tonel. Prachtige spot. De golven komen prachtig hoog binnen, maar het is er wel heftig. Voor vandaag zoeken we toch nog even een andere plek op. We rijden via een lange, gedeeltelijk onverharde weg naar een hippiestrandje, Baranco. De golven komen er heel relaxed, maar klein binnen. Een handje vol mensen ligt er in het water. We besluiten ter plaatse om op te splitsen. Emma en Tanischa blijven en Joe, Wouter en Hanne rijden door naar Zavial.

Voor Emma en Tanischa viel het een beetje tegen. De zon was al gauw achter de rotsen verdwenen en een van de medesurfers vond het nodig om een aantal keren op ze in te droppen. Ze hebben echter even lekker in het water kunnen liggen en toch van het uitzicht kunnen genieten.

De rest heeft een chille sessie gehad met iets hogere golven en een net zo mooie omgeving. De golven kwamen in nette setjes binnen en de mensen waren lekker chill in het water. Het zonnetje verwarmt ons nog even lekker door ondanks dat het water iets kouder is dan de dagen ervoor.

Thuis douchen we allemaal even lekker en gaan dan naat een restaurantje in Villa de Bispo. Normaalgesproken zou je het restaurantje nooit binnen gaan. De tl-verlichting nodigt niet heel erg uit. Het interieur is eenvoudig. Aan de wanden hangen vol met allerlei tegeltjes, voetbalvaantjes van diverse Nederlandse voetbalclubs en een klein kabinetje wordt gesierd door diverse porseleinen piemels. Eenvoudig doch ehm... Sfeervol?

Het eten is onwijs lekker en met zijn vijven betalen we slechts 63 euro voor dorades, spareribs, lamskoteletjes, salade, stokbroodjes met kaasjes en andere smeerseltjes, wijn en water. Bizar eigenlijk. We hebben het onwijs gezellig en de avond vliegt voorbij.

Na het eten drinken we gezellig nog een theetje en dan besluiten we toch ons mandje op te zoeken. Het is dan net aan negen uur. We zijn helemaal gesloopt. Nighty night.