Toen ik begon met surfen, kon ik nog niet bevatten hoe immens groot het gevoel van vrijheid zou zijn dat ik zou ervaren. Iedere keer weer opnieuw. Ik besloot dan ook, dat ik dit gevoel op deze wijze wilde behouden. Dit zou iets voor alleen mezelf zijn en ik zou dit niet delen met anderen om aan een sociaal wenselijk kader te voldoen.
Mijn passie wil ik alleen dan delen, wanneer het mij ernaar is. Ik wil het ook alleen delen met degene met wie het op dat moment goed voelt. Ik wil dan gewoon even geen plichtsbesef ervaren en al helemaal geen verantwoordelijkheid af moeten leggen.
Allergisch ben ik dan ook voor mensen en situaties die mij daarin belemmeren. Vaak zijn de bedoelingen daarin alleen maar goed en puur uit enthousiasme, maar ik voel me dan in het nauw gedreven.
Noem het asociaal. Noem het kinderachtig, maar ik kies er tegenwoordig voor om dan eens niet ervoor te kiezen om anderen te pleasen.
Surfen is vrijheid. Vrijheid in m'n hoofd. Niet bedoeld voor anderen, vrijheid voor mij alleen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten